امیرالکلام میر علیشیر نوایی«فانی» اوزبیک شاعرلری، آیخان بیانی
میر علیشیر نوایی (844) هجری (1441) میلادی ییلده هرات شهریده دنیا گه کیلدی. او نینگ آتاسی غیاث الدین کیچکینه، میرزا ابوالقاسم بابر درباری نینگ حاکم لریدن ایدی، او سبزوار ناملی کیچکینه شهر گه حاکم هم بولگن.
میر علیشیر گه زمانه سی نینگ اینگ مدنی کیشی لری مربی لیک و معلم لیک قیلیب، اونگه مکمل تعلیم و تربیه بیردیلر. او یاش چاغیدن باشله ب صنعت و ادبیات گه مهر قویدی. فرید الدین عطار، قاسم انوار تبریزی و باشقه قدیم شاعرلر نینگ شعرلرینی یادلب، کیشی لرگه اوقیب بیرگنلیگینی اوزی حکایه قیله دی.
میر علیشیر مکتب ده سلطان حسین میرزا بیلن بیرگه اوقیدی. لیکن مکتبداشلیک اوزاق دوام ایتمه دی. (850) نچی ییل ده شاهرخ میرزا نینگ وفاتیدن سونگ پیدا بولگن ایچکی تارتیشوولر سببلی میر علیشیر نینگ آتاسی اوز عایله سی بیلن هرات دن عراققه وقتینچه کیتیشگه مجبور بوله دی.
هجری (853) نچی ییل ده میرزا ابوالقاسم بابر هرات نی، ایگله ب، ترتیب اورنش تیرگچ امیر غیاث الدین اوز عایله سی بیلن هرات گه قیته دی. یاش علیشیر ینه اوقش نی دوام ایتتیره دی. ادبیات گه چوقور کیریشه دی، موسیقی، نقاشلیک و خطاطلیک بیلن هم مشغول بوله دی. اوزبیک و دری زبان شاعرلر نینگ اثر لرینی چوقور هوس بیلن اوقییدی.
هجری (867) نچی ییل ده علیشیر مشهد گه باره دی. اوییر ده خراسان پادشاه سی ابوالقاسم بابر نینگ خدمتیگه کیره دی. مشهد ده علیشیر نینگ شاعرلیک استعدادی کوز گه یخشی کورینیب قاله دی. اوزی شاعر بولگن میرزا ابوالقاسم و اتاقلی شاعرلر اونینگ ذهن و قابلیتی گه یوکسک بها بیره دیلر. یاش شاعر نینگ ایکّی تیل ده اوزبیکی و دری شعرلر یازگه نینی کوریب، اونی «ذواللسانین» (ایکّی تیللی) شاعر دیب اته یدیلر. علیشیر اوزبیکی شعر لریده «نوایی» و دری یازگن شعرلریده «فانی» تخلصینی قولـله یدی...